2024-05-03, Piątek, Rok B, II, Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski
Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła<br><br>Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.<br><br>Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.<br><br>I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca»
Jdt 13, 18bcda. 19-20 (R.: 15, 9d)
Tyś wielką chlubą naszego narodu<br><br>Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, * <br>spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, <br>i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, * <br>Stwórca nieba i ziemi.<br><br>Tyś wielką chlubą naszego narodu<br><br>Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki * <br>w sercach ludzkich wspominających moc Boga. <br>Niech Bóg to sprawi, * <br>abyś była wywyższona na wieki.<br><br>Tyś wielką chlubą naszego narodu
Kol 1, 12-16
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan<br><br>Bracia:<br><br>Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.<br><br>On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.<br><br>On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
J 19, 27
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja», <br>i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 19, 25-27
Słowa Ewangelii według świętego Jana<br><br>Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.<br><br>Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».<br><br>I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
2024-05-04, Sobota, Rok B, II, Wspomnienie Św. Floriana, męczennika
Dz 16, 1-10
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń, imieniem Tymoteusz, syn Żydówki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka. Bracia z Listry i Ikonium dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu na Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem. Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych przez apostołów i starszych w Jerozolimie. Tak więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w liczbę.<br><br>Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji. Przybywszy do Myzji, próbowali udać się do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im, przeszli więc Myzję i zeszli do Troady. W nocy miał Paweł widzenie: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go: «Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!» Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii, w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im Ewangelię.
Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 1b)
Niech cała ziemia śpiewa swemu Panu<br><br>Służcie Panu z weselem, * <br>stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości. <br>Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, † <br>on sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, * <br>Jego ludem, owcami Jego pastwiska.<br><br>Niech cała ziemia śpiewa swemu Panu<br><br>W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, † <br>z hymnami w Jego przedsionki, * <br>chwalcie i błogosławcie Jego imię. <br>albowiem Pan jest dobry, † <br>Jego łaska trwa na wieki, * <br>a Jego wierność przez pokolenia.<br><br>Niech cała ziemia śpiewa swemu Panu
Kol 3, 1
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, <br>gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 15, 18-21
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.<br><br>Pamiętajcie o słowie, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał».
2024-05-05, Niedziela, Rok B, II, 6. wielkanocny
Dz 10, 25-26. 34-35. 44-48
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do stóp i oddał pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem».<br><br>Wtedy Piotr przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie».<br><br>Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga.<br><br>Wtedy odezwał się Piotr: «Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?» I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa.<br><br>Potem uprosili go, aby pozostał u nich jeszcze kilka dni.
Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, * <br>albowiem uczynił cuda. <br>Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * <br>i święte ramię Jego.<br><br>Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja<br><br>Pan okazał swoje zbawienie, * <br>na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. <br>Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * <br>dla domu Izraela.<br><br>Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja<br><br>Ujrzały wszystkie krańce ziemi * <br>zbawienie Boga naszego. <br>Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * <br>cieszcie się, weselcie i grajcie.<br><br>Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja
1 J 4, 7-10
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła<br><br>Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.<br><br>W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.<br><br>W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
J 14, 23
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, <br>a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 15, 9-17
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.<br><br>To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.<br><br>To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.<br><br>Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.<br><br>Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».
2024-05-06, Poniedziałek, Rok B, II, Święto Świętych Apostołów Filipa i Jakuba
1 Kor 15,1-8
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian<br><br>Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem. Chyba żebyście uwierzyli na próżno.<br><br>Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.
Ps 19
Ps 19 (18), 2-3. 4-5 (R.: 5a)<br><br>Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.<br>lub Alleluja.<br><br>Niebiosa głoszą chwałę Boga, *<br>dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.<br>Dzień opowiada dniowi, *<br>noc nocy przekazuje wiadomość.<br><br>Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.<br>lub Alleluja.<br><br>Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *<br>których by dźwięku nie usłyszano;<br>Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *<br>ich słowa aż po krańce ziemi.<br><br>Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.<br>lub Alleluja.
J 14, 6b i 9c
<br>Alleluja, Alleluja, Alleluja<br><br>Ja jestem drogą, prawdą i życiem;<br>Filipie, kto Mnie widzi, widzi i Ojca.<br><br>Alleluja, Alleluja, Alleluja
J 14,6-14
Słowa Ewangelii według świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do Tomasza:<br><br>«Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».<br><br>Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».<br><br>Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca?” Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.<br><br>Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
2024-05-07, Wtorek, Rok B, II, 6. wielkanocny
Dz 16,22-34
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Tłum Filipian zwrócił się przeciwko Pawłowi i Sylasowi, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia, przykazując strażnikowi więzienia, aby ich dobrze pilnował. Ten, otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im nogi w dyby.<br><br>O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik więzienia zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. «Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!» – krzyknął Paweł na cały głos.<br><br>Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz, rzekł: «Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?» «Uwierz w Pana Jezusa – odpowiedzieli mu – a zbawisz siebie i swój dom».<br><br>Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu.
Ps 138
Ps 138 (137), 1-2a. 2bc-3. 7c-8 (R.: por. 7c)<br><br>Zbawia mnie, Panie, moc prawicy Twojej.<br>lub Alleluja.<br><br>Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, *<br>bo usłyszałeś słowa ust moich.<br>Będę Ci śpiewał psalm wobec aniołów, *<br>pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.<br><br>Zbawia mnie, Panie, moc prawicy Twojej.<br>lub Alleluja.<br><br>I będę sławił Twe imię *<br>za łaskę Twoją i wierność.<br>Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, *<br>pomnożyłeś moc mojej duszy.<br><br>Zbawia mnie, Panie, moc prawicy Twojej.<br>lub Alleluja.<br><br>Wybawia mnie Twoja prawica. *<br>Pan za mnie wszystkiego dokona.<br>Panie, Twa łaska trwa na wieki, *<br>nie porzucaj dzieła rąk Twoich.<br><br>Zbawia mnie, Panie, moc prawicy Twojej.<br>lub Alleluja.
J 16, 7. 13
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Poślę wam Ducha Prawdy,<br>On doprowadzi was do całej prawdy.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 16,5-11
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.<br><br>On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».
2024-05-08, Środa, Rok B, II, Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, Głównego Patrona Polski
Dz 20, 17-18a. 28-32. 36
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Paweł, posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych Kościoła.<br><br>A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: «Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów.<br><br>Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi».<br><br>Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi.
Ps 100, 1-2. 3. 4b-5ab (R.: por. 3c)
My ludem Pana i Jego owcami<br><br>Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie, * <br>służcie Panu z weselem. <br>Stawajcie przed obliczem Pana * <br>z okrzykami radości.<br><br>My ludem Pana i Jego owcami<br><br>Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, * <br>On sam nas stworzył, <br>jesteśmy Jego własnością, * <br>Jego ludem, owcami Jego pastwiska.<br><br>My ludem Pana i Jego owcami<br><br>W Jego bramy wśród dziękczynienia, * <br>z hymnami w Jego przedsionki. <br>Albowiem Pan jest dobry, * <br>Jego łaska trwa na wieki.<br><br>My ludem Pana i Jego owcami
Rz 8, 31b-39
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian<br><br>Bracia:<br><br>Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej, zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?<br><br>Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: «Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź».<br><br>Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
J 10, 14
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Ja jestem dobrym pasterzem <br>i znam owce moje, a moje Mnie znają.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 10, 11-16
Słowa Ewangelii według świętego Jana<br><br>Jezus powiedział:<br><br>«Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.<br><br>Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz».
2024-05-09, Czwartek, Rok B, II, 6. wielkanocny
Dz 18, 1-8
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.<br><br>Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan».<br><br>Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, * <br>albowiem uczynił cuda. <br>Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * <br>i święte ramię Jego.<br><br>Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja<br><br>Pan okazał swoje zbawienie, * <br>na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. <br>Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * <br>dla domu Izraela.<br><br>Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja<br><br>Ujrzały wszystkie krańce ziemi * <br>zbawienie Boga naszego. <br>Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * <br>cieszcie się, weselcie i grajcie.<br><br>Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie <br>Albo: Alleluja
J 14, 18
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Nie zostawię was sierotami, <br>powrócę do was i rozraduje się serce wasze.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 16, 16-20
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».<br><br>Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».<br><br>Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».